ما عراقی‌ها چه چیزی را باید از مجاهدین خلق بیاموزیم؟
علی احمد الساعدی نویسنده عراقی
بیش از 30 سال است که به عراق آمده‌اند و خانه و خانواده خود را رها کردند تا خودشان را برای یک‌راه طولانی به‌سوی آزادی آماده کنند، یک منطقه بی‌آب و گیاه و صحرائی را برای اقامت خودشان در اولین درس انسانی که به جهان ارائه کردند، انتخاب کردند. در این دشت زیبایی‌ها و امید و آرزو را در خاک‌های مرده کاشتند و آنجا را به منطقه سرسبزی تبدیل کردند تا مبارزه اسطوره‌یی خود را علیه خطرناک‌ترین رژیم تروریستی و جنایتکار در جهان. ادامه بدهند، میهنشان در پژواک سرودهای انقلابی و حماسی آن‌ها از حنجره‌هایشان به غرش درمی‌آید، آنان شوق و امید به وطنشان را در چشمان مبارز بزرگ مریم رجوی می‌بینند بیش از سی سال است که فقط وطنشان در قلب‌هایشان است، سلاح آن‌ها را گرفتند، محاصره اشان کردند، غذا و آب و برق تمامی نیازهای زندگی روزانه انسانی را بر آن‌ها قطع کردند، رفقای آن‌ها در مسیر آزادی، شهادت را در کمپ اشرف که چندین بار موردحمله باندهای آخوندها و جیره‌خوار ِ قاتل نوری مالکی قرار گرفت، پذیرا شدند و آن‌ها را از اشرف به یک منطقه بی‌آب‌وعلف در بغداد بنام کمپ لیبرتی منتقل کردند، آن‌ها بر اساس وعده‌های سازمان ملل مبنی بر حفاظت از آن‌ها، جابجا شدند. ولی آن‌ها بنا به عادت خودشان مانند یک کندوی زنبور از یک زمین بی‌آب و گیاه و سنگستان، بهشت سرسبزی ساختند. هر درختی را که کاشتند بنام یک شهید از شهدایشان نام‌گذاری کردند. و باز با رفقای دیگری که در تهاجماتی که نیروهای شبه‌نظامی آخوندها در همین کمپ انجام داده و آن‌ها را به شهادت رساندند وداع کردند. ولی علیرغم همه این‌ها بر آرمانشان پایدار و ثابت‌قدم ماندند و از اصولشان تا آخرین قطره خون خود کوتاه نیامدند.
حالا این سؤال برای ما عراقیان مطرح است، ما چه چیزی را باید از برادران و خواهران اشرفی امان که در طول سه دهه از زمان، در بین ما زندگی کردند بیاموزیم؟! دشمن مایکی است که همانا رژیم جنایتکار ایران است که عراق را به‌طور کامل ویران کرده است. زیربناهای آن را نابود کرده و اقتصاد آن را منهدم نموده و آن را ورشکسته کرده است. فتنه فرقه‌گرائی را در بین ما کاشت و با انفجار مراقد امامان عسکری در سامرا ما را در وضعیتی قرارداد تا در دریاهایی از خون غرق شویم برای ما عراقی‌ها خیلی خوب است که اولاً از مجاهدین بیاموزیم که چگونه با رژیم آخوندی بجنگیم، چگونه با یک دشمن مشترک که اشرفی‌ها طی سی سال گذشته با آن جنگیدند بجنگیم، مجاهدین خلق درمان واقعی جراحت امروز مردم عراق هستند، آن‌ها درمان مؤثر تمامی مشکلات ما هستند...
از جنبه‌های انسانی نیز خیلی خوب است برای ما و برای تمامی خلق‌های جهان که از مجاهدین درس صبر و اراده فوق‌العاده و اصرار و پایداری بر رویارویی با دشمن با ساده‌ترین امکانات را بیاموزیم، شاید ساده‌ترین درس اخلاقی که مجاهدین خلق به جهان تقدیم کردند این بود که می‌توان یک زمین مرده را آباد کرد و از خرابه‌ها، باغ‌های سرسبز درست کرد. مجاهدین خلق زندگی را دوست دارند و به زمینی که روی آن زندگی می‌کنند، احترام می‌گذارند، کما اینکه عاشق شهادت درراه خدا به خاطر آرمان خلقشان هستند.
به‌اختصار، هر عراقی که حس میهنی دارد و صادق است و به آینده میهنش فکر می‌کند و به آینده فرزندان و نسل‌های آینده فکر می‌کند باید که از داستان مجاهدین خلق که اکنون سمبل و مثالی برای فدا و جان‌فشانی در سطح جهانی شده‌اند درس بگیرد.
تاریخ: 30 دسامبر 2015
http://www.iran-efshagari.com/index.php/2015-01-20-00-13-15/2015-01-20-00-15-21/11250
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر