بعد از فروکش کردن غبار اولیه «تفاهم نامه هسته ای» و بازگشت امور بر سر جای اولیه، توپخانه تبلیغاتی «دولت اعتدال و امید» شروع به شلیک «گشایش اقتصادی» نمود و با نشان دادن در باغ سبز «سرمایه گذاری خارجی» در ایران تحت حاکمیت آخوندها، فیلی تازه هوا کرد.
گویا سرمایه گذاران خارجی پشت مرزهای ایران صف کشیده اند که به محض لغو تحریمهای اقتصادی وارد ایران شده و چنان بهشتی از ایران بسازند که نگو و نپرس. مردمی هم که ۲۰ میلیون تومان پس انداز کرده بودند تا با آن یک «پراید» بخرند حالا با این وعده و وعیدها، دو دل شده اند که با آن «فورد» بخرند یا «مازراتی»!!.
سفر هیئت های اقتصادی بالاخص از آمریکا و قرار و مدار آنها هم با دولت حسن روحانی نقل سایت ها و روزنامه های وابسته به این جناح از حاکمیت است.
با این پیش فرض که در عصر جهانی شدن در واقع این اقتصاد و سرمایه است که جهان وطن شده و مرزها را در هم نوردیده است و لذا سرمایه گذاری در دیگر کشورها نه یک پدیده خلق الساعه و نوظهور بلکه اتفاقی است که باعث شکل گیری آنچه که «اقتصادهای نوظهور» خوانده می شوند، در جهان شده است و زنجیره سرمایه را نه سست بلکه محکم تر ساخته است.
در دنیای امروز، رقابتی شدید بین کشورهای جهان سوم که به آنها «دمکراسی های جوان» اطلاق می شود، برای جذب «سرمایه گذاری خارجی» جریان دارد. چنین نظامهایی با پذیرش «اقتصاد بازار» «market economy» (سرمایه گذاری آزاد) و تصویب قوانین جامعی در زمینه های اقتصادی و مالیاتی که از جذابیت لازم برای سرمایه گذاران خارجی برخوردار باشند، در صددند سرمایه گذاران خارجی را برای ورود به بازار داخلی خود تشویق نمایند، لذا با توجه به رقابت وسیع در این عرصه، باید اذعان نمود که سرمایه گذاری در دیگر کشورها از اصول و قوانینی عام و خاص تبعیت می کند که وضعیت کنونی اقتصاد ایران تحت حاکمیت آخوندها هیچ تطابقی با استانداردها و نورم های به رسمیت شناخته شده بین المللی ندارد و اصولا رژیم آخوندها بنیادا فاقد شرایط لازم و کافی برای «سرمایه گذاری خارجی است.»
از اصول خاص حاکم برای سرمایه گذاری خارجی، پیروی از برنامه «تنظیم خانواده» و «کنترل رشد جمعیت» بر اساس برنامه ۲۰۲۵ ملل متحد است.
پایبندی به این اصل در واقع بیانگر ثبات و امنیت پایدار در زمینه رشد جمعیت و جلوگیری از نوسانات و آنچه که هرج و مرج خوانده می شود، در زندگی اجتماعی و درون جامعه است.
مدیریت جمعیت کشور و رشد قانونمند آن باعث خواهد شد که از ایجاد «تنش» ها و نارضایتی اجتماعی پیش بینی ناشده که بیشک راه به ناپایداری و بی ثباتی اقتصادی و رخت بستن امنیت از سرمایه خواهد برد، جلوگیری بعمل آید. حال ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه نه تنها به این برنامه وفادار و پایبند نیست بلکه بنا به دستور اکید شخص ولی فقیه خانواده های ایرانی باید به رشد جمعیت بعنوان یک فریضه بنگرند و تمامی اهتمام و تلاش خود را در زمینه ازدیاد فرزندان تا دو برابر جمعیت کنونی ایران بکار بندند!!.
دومین اصل عام برای سرمایه گذاری در دیگر کشورها توسط سرمایه گذاران خارجی، برخورداری از نیروی کار ماهر بر اساس نورم های بین المللی است که تحقق این امر زیر ساختهایی را طلب می کند که بطور مشخص می توان به تآسیس مراکز فنی و حرفه ای استاندارد و دانشگاههایی اشاره کرد که در تولید علم و دانش در دنیای امروز از نقش و اعتبار و جایگاهی برخوردار باشند.
در ایران امروز آنچه که از منزلتی برخوردار نیست همانا «تخصص» است. «تعهد» به حفظ «اصل ولایت فقیه» مقدم بر هر اصلی در قبول مسئولیت و جای گرفتن در نظام مدیریتی کشور است.
هیچگاه در تاریخ این سرزمین، علم و دانش و تخصص اینهمه خوارو بی مقدار شمرده نشده است. نگاهی اجمالی بر خروج نیروهای متخصص از ایران تحت عنوان «فرار مغزها» که سالیانه بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار بر اقتصاد کشور زیان وارد می کند، امری است که حتی مدیران همین نظام بر آن صحه گذاشته اند و زحمت ما را در این رابطه کم کرده اند. هر چند همین آمارهای اعلام شده، آمار و ارقام واقعی نیستند اما بعنوان «مشتی» نشانه «خروار» بر واقعیت ها تکیه داده اند (۱).
دانشگاههای ایران در بین ۱۰۰ دانشگاه اول جهان که در تولید علم و دانش از جایگاهی برخوردارند، جایی ندارند. باید تاکید ورزید که در مراکز فنی و حرفه ای و دانشگاههای فنی ایران، «کارگاه» ها بعنوان محل آموزش عملی «تخصص»، بسیار عقب مانده تر از مدارس ابتدایی کشورهای پیشرفته هستند. به سیستم اینترنتی ایران توجه شود، می توان به جایگاه دانش پایه «علوم کامپیوتری» در ایران پی برد.
«ارتباط» با محافل علمی و تخصصی بین المللی بدلیل فضای امنیتی چنان تنگ شده است که اصولا اساتید ایرانی با هیچک از محافل دانشگاهی معتبر بین المللی که در تولید علم از جایگاه شایسته ای برخوردارند، ارتباط ارگانیکی نداشته و «به روز شدن» که اصلی شناخته شده و اولیه در عرصه علوم است، در ایران امروز فاقد مفهوم واقعی است. هرگونه تلاشی در این زمینه توسط نهادهای امنیتی در خطر اتهام «ارتباط» با سازمانهای جاسوسی خارجی و سرویس های امنیتی دشمنان می شود. مضافا بر اینکه اساتید دانشگاههای ایرنی بجز رشته علوم پزشکی با مشکل و چالش معیشتی روبرو بوده که آنها را از هرگونه تلاش سیستماتیک برای «به روز شدن» باز داشته و آنها را هم همچون دیگر اقشار مردم دچار «روزمرگی» ساخته است.
نیروی کار ماهر و متخصص الزاما باید «ارزان » قیمت هم باشند چرا که سرمایه گذار خارجی بدنبال رقابت در عرصه فروش کالای تولید شده می باشد. رشد فاجعه بار تورم در ایران، کشورمان را در زمره یکی از پرهزینه ترین کشورهای جهان قرار داده است، امری که «صرفه» را در سرمایه گذاری بی معنی ساخته و موجبات گریز سرمایه را فراهم می آورد.
برخورداری از نیروی کار متخصص و ارزان هم زمانی از ارزش و جایگاه واقعی برخوردار خواهد بود که زیر ساختهای تولیدی در کشور وجود داشته باشد. در دنیای امروز «سرعت» در «افزایش تولید» نقش اساسی داشته و این امر راه به پائین آمدن «هزینه تولید» برده و به محصولات تولید شده اجازه رقابت با دیگر کالاهای مشابه در بازارهای جهانی را می دهد.
ابزار آلات و ماشین های تولیدی در ایران عموما متعلق به دوران قبل از انقلاب سال ۵۷ بوده که حتی میل و رغبتی را در صاحبان اولیه آن برای بازپسگیری سرمایه هایشان علیرغم رجوع و پیشنهادات متعدد رژیم و عوامل و پادوهایشان به آنها، برنمی انگیزد تا چه رسد جذابیتی برای سرمایه گذاران خارجی داشته باشد.
بعلت جلوگیری از طولانی شدن مطلب، بحث را در قسمت آتی با تحلیلی از موقعیت کنونی اقتصاد ایران تحت حاکمیت ملایان به پایان می بریم.
پاورقی:
۱-رضا فرجی دانا وزیر علوم، تحقیقات و فن آوری دولت روحانی که توسط مجلس رژیم برکنار شد: «در شرایطی که کل بودجه دولتی ما سالانه 192 هزار میلیارد تومان و معادل 70 میلیارد دلار است با مهاجرت مغزها 150 میلیارد دلار به دنیا کمک می کنیم.»
علیرضا یعقوبی
۲۴ آوریل ۲۰۱۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر