جمعه، ۲۶ اسفند ۱۳۹۰ / ۱۶ مارس ۲۰۱۲
روز چهارشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۰ احمدی نژاد برای پاسخ به ۱۰ سؤال نمایندگان در مجلس حاضر شد. با این که تا روز قبل از آن, تلاش کرده بود تا هر طور هست جلو برگزاری جلسه پرسش و پاسخ را بگیرد.
استیضاح احمدی نژاد در مجلس بعد از خانه نشینی اش در بهار سال ۱۳۹۰ مطرح شده بود, امّا, از آنجا که خامنه ای به دنبال دهنه زدن به احمدی نژاد بود نه عزل او، درخواست نمایندگان برای احضار و استیضاح او, به تدریج, جایش را به سؤال از رئیس جمهور داد. درخواست نمایندگان برای احضار او هم, با وجودی که چند بار تکرار شد, به خواست خامنه ای, مدتها به تعویق افتاد. شماری از نمایندگان, چندین بار در نامه به رئیس مجلس, احضار او را درخواست کردند, امّا, رئیس مجلس به این بهانه که تعداد امضاها به حدّ نِصاب نرسیده, وصول نامه را اعلام نکرد.
در آستانه انتخابات مجلس نهم و قضیه اختلاس, یا به بیان واقعی تر, چپاول سه هزار میلیارد تومانی, که کشمکشهای باندهای درونی حاکمیت اوج تازه یی به خود گرفت, احمدی نژاد در دیماه ۱۳۹۰ باندهای نورچشمی خامنه ای را به انتقام کشی تهدید کرد و به دنبال آن, نمایندگانی که در پی احضار احمدی نژاد به مجلس بودند, با پافشاری بیشتری, آن را دنباله گیری کردند و سرانجام علی لاریجانی, رئیس مجلس ارتجاع, در ۱۸ بهمن ۱۳۹۰ از احمدی نژاد خواست که برای پاسخ به سؤالات دهگانه مکتوب شماری از نمایندگان, طبق قانون, تا یک ماه دیگر, در مجلس حاضر شود.
احمدی نژاد ابتدا تلاش کرد با شانتاژ و تهدید به افشاگری علیه باندهای ولایت فقیه در سایتهای وابسته اش, آنها را وادار به عقب نشینی کند. از جمله, در سایت نوپای «عمّارپِرس» نمایندگان مجلس را «دزدان خانه ملت»٬ «ایادی اسرائیل در مجلس», «خائن به ملت», «منافق» و «مفسد» خواند و تهدید کرد که در اثر افشاگریهایش, «آقازادگان, بی‌آقا و دزدان خانه این ملت, بی‌خانه» خواهند شد و آنها «در آتشی که افروخته‌اند گرفتار خواهند آمد و دودمانشان خواهد سوخت». امّا, این تهدیدها مانع از احضار او به مجلس نشد, چرا که بعد از اعلام رسمی دعوت از احمدی نژاد برای پاسخ به سؤالات نمایندگان, عقب نشینی از آن برای خامنه ای, شکست آشکاری به حساب می آمد. امّا, با تجربه مناظره های خرداد۱۳۸۸, در آستانه انتخابات ریاست جمهوری, سعی کرد در اجلاس پرسش و پاسخ مجلس, تضادهای مهارناپذیر باندهای معترض دوباره فعّال نشود و کار به مشاجره و درگیری نکشد.
اجلاس پرسش و پاسخ مجلس و احمدی نژاد, که در روز ۲۴ اسفند۹۰ برگزارشد, «شیر بی یال و دم و اشکمی» بود که اسباب مضحکه همگانی شد. در ساعت هشت و نیم صبح, میرتاج‌الدّینی, معاون پارلمانی احمدی نژاد وارد مجلس شد و در بدو ورود به جایگاه هیاُت رئیسه رفت و در رایزنی با علی لاریجانی, رئیس مجلس، حسن ابوترابی فرد, نایب رئیس و محسن کوهکن سخنگوی هیاُت رئیسه, از آنها خواست که از علی مطهّری ـ که قرار بود جلسه پرسش و پاسخ با سخنرانی وی آغازشود ـ بخواهند که سخنرانیش را تعدیل کند. بعد از این رایزنی, ابوترابی نزد علی مطهری رفت و سخنرانیش را حک و اصلاح کردند.
طبق آییننامه مجلس در این مورد, نمایندگان طی ۱۵دقیقه سؤالاتشان را طرح می کنند و رئیس جمهور به مدت یک ساعت به آن سؤالات پاسخ می دهد. نمایندگان سؤال کننده درخواستشان این بود که سؤالاتشان را در ده دقیقه مطرح کنند و پس از پاسخهای احمدی نژاد, در پنج دقیقه جوابش را بدهند, امّا, ریاست مجلس, که به دستور خامنه ای به دنبال مهار این جلسه بود, با این درخواست موافقت نکرد.
حدود ساعت ۹ صبح محمود احمدی‌نژاد با استقبال حسن ابوترابی فرد وارد مجلس شد و جلسه پرسش و پاسخ با حضور ۲۴۸ نماینده شروع شد.
علی مطهری سؤالات دهگانه را با متن ملایم شده, در ۱۵ دقیقه مطرح کرد و سپس احمدی نژاد در یک ساعت به شیوه لومپنی بسیار زننده درباره سؤالات صحبت کرد, امّا, به هیچیک از سؤالات جواب مشخصی نداد و سخنانش را هم با این جمله پایان داد که اگر نمایندگان به من نمره یی کمتر از ۲۰ بدهند, بی انصاف و نامرد هستند. همه جناحهای درون حاکمیت, جلسه ۲۴ اسفند را سرآغاز دور جدیدی از به جان هم افتادن «سک زرد و شغال» درون نظام ارزیابی می کنند.http://www.hambastegimeli.com/index.php?option=com_content&view=article&id=34656:lr--&catid=39:2010-03-27-08-25-46
استیضاح احمدی نژاد در مجلس بعد از خانه نشینی اش در بهار سال ۱۳۹۰ مطرح شده بود, امّا, از آنجا که خامنه ای به دنبال دهنه زدن به احمدی نژاد بود نه عزل او، درخواست نمایندگان برای احضار و استیضاح او, به تدریج, جایش را به سؤال از رئیس جمهور داد. درخواست نمایندگان برای احضار او هم, با وجودی که چند بار تکرار شد, به خواست خامنه ای, مدتها به تعویق افتاد. شماری از نمایندگان, چندین بار در نامه به رئیس مجلس, احضار او را درخواست کردند, امّا, رئیس مجلس به این بهانه که تعداد امضاها به حدّ نِصاب نرسیده, وصول نامه را اعلام نکرد.
در آستانه انتخابات مجلس نهم و قضیه اختلاس, یا به بیان واقعی تر, چپاول سه هزار میلیارد تومانی, که کشمکشهای باندهای درونی حاکمیت اوج تازه یی به خود گرفت, احمدی نژاد در دیماه ۱۳۹۰ باندهای نورچشمی خامنه ای را به انتقام کشی تهدید کرد و به دنبال آن, نمایندگانی که در پی احضار احمدی نژاد به مجلس بودند, با پافشاری بیشتری, آن را دنباله گیری کردند و سرانجام علی لاریجانی, رئیس مجلس ارتجاع, در ۱۸ بهمن ۱۳۹۰ از احمدی نژاد خواست که برای پاسخ به سؤالات دهگانه مکتوب شماری از نمایندگان, طبق قانون, تا یک ماه دیگر, در مجلس حاضر شود.
احمدی نژاد ابتدا تلاش کرد با شانتاژ و تهدید به افشاگری علیه باندهای ولایت فقیه در سایتهای وابسته اش, آنها را وادار به عقب نشینی کند. از جمله, در سایت نوپای «عمّارپِرس» نمایندگان مجلس را «دزدان خانه ملت»٬ «ایادی اسرائیل در مجلس», «خائن به ملت», «منافق» و «مفسد» خواند و تهدید کرد که در اثر افشاگریهایش, «آقازادگان, بی‌آقا و دزدان خانه این ملت, بی‌خانه» خواهند شد و آنها «در آتشی که افروخته‌اند گرفتار خواهند آمد و دودمانشان خواهد سوخت». امّا, این تهدیدها مانع از احضار او به مجلس نشد, چرا که بعد از اعلام رسمی دعوت از احمدی نژاد برای پاسخ به سؤالات نمایندگان, عقب نشینی از آن برای خامنه ای, شکست آشکاری به حساب می آمد. امّا, با تجربه مناظره های خرداد۱۳۸۸, در آستانه انتخابات ریاست جمهوری, سعی کرد در اجلاس پرسش و پاسخ مجلس, تضادهای مهارناپذیر باندهای معترض دوباره فعّال نشود و کار به مشاجره و درگیری نکشد.
اجلاس پرسش و پاسخ مجلس و احمدی نژاد, که در روز ۲۴ اسفند۹۰ برگزارشد, «شیر بی یال و دم و اشکمی» بود که اسباب مضحکه همگانی شد. در ساعت هشت و نیم صبح, میرتاج‌الدّینی, معاون پارلمانی احمدی نژاد وارد مجلس شد و در بدو ورود به جایگاه هیاُت رئیسه رفت و در رایزنی با علی لاریجانی, رئیس مجلس، حسن ابوترابی فرد, نایب رئیس و محسن کوهکن سخنگوی هیاُت رئیسه, از آنها خواست که از علی مطهّری ـ که قرار بود جلسه پرسش و پاسخ با سخنرانی وی آغازشود ـ بخواهند که سخنرانیش را تعدیل کند. بعد از این رایزنی, ابوترابی نزد علی مطهری رفت و سخنرانیش را حک و اصلاح کردند.
طبق آییننامه مجلس در این مورد, نمایندگان طی ۱۵دقیقه سؤالاتشان را طرح می کنند و رئیس جمهور به مدت یک ساعت به آن سؤالات پاسخ می دهد. نمایندگان سؤال کننده درخواستشان این بود که سؤالاتشان را در ده دقیقه مطرح کنند و پس از پاسخهای احمدی نژاد, در پنج دقیقه جوابش را بدهند, امّا, ریاست مجلس, که به دستور خامنه ای به دنبال مهار این جلسه بود, با این درخواست موافقت نکرد.
حدود ساعت ۹ صبح محمود احمدی‌نژاد با استقبال حسن ابوترابی فرد وارد مجلس شد و جلسه پرسش و پاسخ با حضور ۲۴۸ نماینده شروع شد.
علی مطهری سؤالات دهگانه را با متن ملایم شده, در ۱۵ دقیقه مطرح کرد و سپس احمدی نژاد در یک ساعت به شیوه لومپنی بسیار زننده درباره سؤالات صحبت کرد, امّا, به هیچیک از سؤالات جواب مشخصی نداد و سخنانش را هم با این جمله پایان داد که اگر نمایندگان به من نمره یی کمتر از ۲۰ بدهند, بی انصاف و نامرد هستند. همه جناحهای درون حاکمیت, جلسه ۲۴ اسفند را سرآغاز دور جدیدی از به جان هم افتادن «سک زرد و شغال» درون نظام ارزیابی می کنند.http://www.hambastegimeli.com/index.php?option=com_content&view=article&id=34656:lr--&catid=39:2010-03-27-08-25-46
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر