* بیعت با عــشــق * * شانه اول = دوش
* شانه دوم= وسیله آرایش مو
نشسته زلف حریرین خون به شا نه عشق
بیا، بیا و بیآ را تو هم به شا نه عشق
ز شاخسا رخیا لم گل غزل چو دمید
نوا ی صولت خون ریخت در ترا نه عشق
نها ل زندگی ار چه در این خزا ن پژمرد
به شا خه شا خه دل رُسته صد جوا نه عشق
بها ر عشق نگر در فضا ی سمی فصل
که عطر حا د ثه خیزد ز رازیا نه عشق
به پتک خون بت تن بشکن ای بشا رت صبح
به اوج عرش فکن با نگ جاودا نه عشق
قبا ی عشق به تن کن در این زمانه سرخ
بزن به خرمن شب باورا ن زبا نه عشق
فرود خنجر نوری به فرق قیری شب
فروغ عصمت خورشید ی از کرا نه عشق
چه حسرتی که کهن شد بسا ط کهنه شراب
می ِ وفا زده ام در شرا بخا نه عشق
تما م دولت جان ریختی به کیسه خاک
که دولت ابدی گیری از خزا نه عشق
به یا د سرخ تو ای خفته در جلا لت خا ک
به دامنم فکنم لعل دانه دا نه عشق
به سطح خا ک نگر خواهی ارعلامت عشق
ز چهر سرخ شقا یق بخوا ن نشا نه عشق
زبا ن کلک تو « ادلی » همیشه گویا با د
ز با غ شعر تو خیزد گل یگا نه عشق
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر